Tytuł najnowszego projektu Rafała Jakubowicza „SP/PS” to skrót od słów „sztuka pojęciowa” i „post scriptum”. Sztuka Jakubowicza, od początku bliska była konceptualizmowi; warstwa pojęciowa odgrywa w niej rolę ważniejszą niż warstwa materialna. Najnowsza, minimalistyczna realizacja, rozwija szeroki wachlarz odwołań i uruchamia wiele kontekstów. Wypływa z lektury polskiej sztuki lat 70-tych, a zwłaszcza pism i działań Jerzego Ludwińskiego, jednego z najwybitniejszych teoretyków i animatorów sztuki współczesnej, zmarłego w 2001 roku.
Jerzy Ludwiński był założycielem galerii Pod Moną Lisą we Wrocławiu i pomysłodawcą stworzenia w tym mieście Muzeum Sztuki Aktualnej. W listopadzie 2009 ukazała się najnowsza antologia tekstów Ludwińskiego „Sztuka w epoce postartystycznej” w opracowaniu Jarosława Kozłowskiego, w której znajduje się m.in. ostatnia przeprowadzona z Jerzym Ludwińskim rozmowa autorstwa Rafała Jakubowicza. Wystawa „SP/PS” ujawnia silny wpływ teorii tego nonkonformistycznego krytyka na twórczość Jakubowicza i stawia ją w nowym świetle.
Rafał Jakubowicz (ur.1974) jest twórcą instalacji, filmów wideo, malarzem, krytykiem sztuki.
W 2002 roku zrealizował mocną w wymowie pracę „Arbeitsdisziplin”, za sprawą której jego nazwisko stało się głośne. Jakubowicz przywołuje pamięć o tematach trudnych, ale z drugiej strony dał się poznać jako artysta świetnie poruszający się na gruncie konceptualizmu i przekuwający go na własny styl paradoksalnego myślenia. Podejmuje wątek autorefleksji nad miejscem i rolą sztuki, ostatnio zwłaszcza nad jej nadbudową instytucjonalną (niezrealizowany projekt „Miejsce”). W 2007 roku był nominowany do nagrody Deutsche Banku w ramach konkursu „Spojrzenia” w warszawskiej Zachęcie.