Pipilotti Rist w Heppen Transfer !

Heppen Transfer z wielką przyjemnością zaprasza na wystawę prac Pipilotti Rist - artystki, która od ponad dwudziestu lat odgrywa znaczącą rolę w międzynarodowej sztuce współczesnej. Rist jest znana przede wszystkim z pełnych kolorów, uwodzących instalacji audiowizualnych.
Na wystawę zostały wybrane prace ważne dla twórczości Rist, takie jak liryczna opowieść o kobiecie, której każda część ciała symbolizuje jeden z regionów świata I Want to See How You See or Portrait of Cornelia Providoli z 2003 roku oraz Aujourd’hui (I Couldn’t Agree With You More) będąca subtelną konfrontacją rzeczywistości i wyobraźni.
Pokazane zostanie także wideo przygotowane specjalnie dla galerii Heppen Transfer. Pipilotti Rist zaprosiła do projektu dwie polskie tancerki - Ewelinę Guzik i Kayę Kołodziejczyk, których performance na tle pracy Homo Sapiens Sapiens sfilmuje szwajcarski fotograf Raphael Zubler. Homo Sapiens Sapiens, w którym dwie kobiety (Ewelina Guzik i duńska aktorka Gry Bay) tworzą uwodzicielską atmosferę zmysłowości, po raz pierwszy wyświetlono na kopule kościoła San Stae w ramach Biennale w Wenecji w 2005 roku.

Pipilotti Rist (ur. 1962) – mieszka i pracuje w Zurichu i w szwajcarskich górach. Lubi czerwone buraki, jej ulubiona liczba to 54, a Pipilotti nie jest jej prawdziwym imieniem. Od momentu pojawienia się na międzynarodowej scenie artystycznej w połowie lat 80 brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jest obecnie jedną z najbardziej uznanych artystek wideo.

Ewelina Guzik (ur. 1977) – Polska tancerka, performerka i aktorka mieszkająca w Zurychu. Od 2005 roku jest muzą i filmowym alter ego Rist. Występuje w jej wielu pracach: Homo Sapiens Sapiens, À la belle étoile, Gravity Be My Friend, Lungenflügel, A Liberty Statue for Löndön. Zagrała także główną rolę w pełnometrażowym filmie Rist „Pepperminta”.

Kaya Kołodziejczyk (ur. 1981) – Polska tancerka i performerka. Ukończyła Państwową Szkołę Baletową im. Romana Turczynowicza w Warszawie i P.A.R.T.S. w Brukseli. Obecnie studiuje w HFMDK we Frankfurcie nad Menem. Jest założycielką nieformalnej grupy U/LOI Universal Law Of Impermanence.

Raphael Zubler (ur. 1972) – fotograf, mieszka i pracuje w Zurychu.


POLISH GIRLS RULE THE WORLD

Pipilotti Rist
reinvented by
Ewelina Guzik and Kaya Kołodziejczyk
with photos and video by Raphael Zubler

Opening reception: Saturday, 12.06.2010, 18:00-21:00
Exibition last untill 10.07.2010


Heppen Transfer is pleased to present an exhibition of works by Pipilotti Rist who for more than twenty years has been playing a significant role on the international contemporary art scene. Rist is best known for her seductive dream-like video installations and richly colored images.
The exhibition will include videos that are central to Rist's work such as I Want to See How You See (or a portrait of Cornelia Providoli), 2003 in which she explores the macrocosm of humanity in a lyrical tale played over images of a person where each body part symbolically represents an area of the world and a subtle confrontation of reality and imagination in Aujourd’hui (I Couldn’t Agree With You More), 1999.
Exhibition will also include a video being specially produced for Heppen Tranfer, filmed in our premises by a Swiss photographer Raphael Zubler during live performances of two polish dancers invited to the project by Pipilotti Rist - Ewelina Guzik and Kaya Kołodziejczyk - to projection of a poetic piece, Homo Sapiens Sapiens by Rist, in which two women (Ewelina Guzik and Danish actress Gry Bay) create a seductive atmosphere of sensuality. The original video was made for the ceiling of the church of San Stae in Venice during Venice Biennale in 2005.

Pipilotti Rist (b.1962) – lives and works in Zürich and the mountains of Switzerland. She likes red beets, her favorite number is 54, and her real name is not Pipilotti. Since emerging on the international art scene in the mid-’80s, Rist has had numerous solo and group exhibitions and is one of the most celebrated video artists working today.

Ewelina Guzik (b. 1977, Kraków) – Polish dancer, performer and actress, lives in Zurich. Rist’s muse and on-screen alter ego since 2005. She plays in various works: Homo Sapiens Sapiens, À la belle étoile, Gravity Be My Friend, Lungenflügel, A Liberty Statue for Löndön. She also is the main character in Pepperminta, the feature film by Rist.

Kaya Kołodziejczyk (b. 1981) – Polish dancer and performer. Graduated from the Roman Turczynowicz National School of Ballet in Warsaw and P.A.R.T.S. in Brussels. Currently at the MA studies at HFMDK in Frankfurt am Main. She’s the founder of the informal U/LOI Universal Law Of Impermanence group.

Raphael Zubler (b 1972, Zurich) – photographer, lives and works in Zurich, Switzerland.

Historyk sztuki czyli krytyk sztuki ?

Sekcja Polska Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA

zaprasza na kolejną z cyklu dyskusji poświęconych współczesnej krytyce artystyczne w Polsce pod tytułem

Historyk sztuki czyli krytyk sztuki ?

28 maja 2010 roku, godz. 18:00, w Muzeum Sztuki w Łodzi - ms2, ul. Ogrodowa 19, Łódź

Dyskusja towarzyszy trwającej do 30 maja br. w ms2 w Łodzi wystawie "Modernizacje 1918-1939. Czas przyszły dokonany".

W dyskusji udział biorą:

Jarosław Suchan (Dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi),

Ryszard Kluszczyński(Uniwersytet Łódzki),

Gabriela Świtek(Uniwersytet Warszawski, "Zachęta"),

prowadzenie Andrzej Szczerski (Uniwersytet Jagielloński, kurator wystawy "Modernizacje 1918-1939")

Historia sztuki i krytyka sztuki są ze sobą blisko związane, mimo iż każda z nich stara się podkreślać własną autonomię, zarówno w zakresie stosowanych metod jak i działalności praktycznej. Czy dla współczesnej polskiej krytyki artystycznej to rozróżnienie ma istotne znaczenie ? Czy biorąc pod uwagę różnorodność dzisiejszej krytyki i narracyjny charakter historii sztuki te dwie dziedziny nie powinny wzajemnie się inspirować ? W jaki sposób historyk sztuki staje się krytykiem, wybierając nieznany dotąd materiał archiwalny i klasyfikując go jako przedmiot swoich badań ? Czy wobec presji rynku sztuki i dynamiki życia artystycznego promującej poszukiwanie nowości "historia" może stać się alternatywną i pretekstem do podjęcia krytycznej dyskusji wykraczającej poza aktualne konteksty ?

Malewicz / Hotel Polonia

Wystawa fotografii Eustachego Kossakowskiego zatytułowana „Reportaż z wystawy” jest kontynuacją wystaw organizowanych w Hotelu Polonia Palace poświęconych Kazimierzowi Malewiczowi (1879-1935), awangardowemu twórcy światowej sławy.

Pierwsza europejska wystawa Malewicza odbyła się w Warszawie w Hotelu Polonia Palace w marcu 1927 roku. Dla upamiętnienia tego wydarzenia jedna z sal hotelu nosi teraz imię Kazimierza Malewicza.

Rok 1989 był przełomową datą związaną z losami spuścizny artystycznej Kazimierza Malewicza. Właśnie wówczas została otwarta w Muzeum Miejskim w Amsterdamie, pierwsza powojenna wystawa całego dorobku artysty. Złożyły się na nią obrazy po raz pierwszy wystawione w Warszawie w 1927 roku, a teraz będące własnością Stedelijk Museum, jak również wszystkie inne prace pochodzące z kolekcji i muzeów rosyjskich, dotychczas ocenzurowane i niewystawiane. Nie przypadkowo data wystawy zbiegła się ze zburzeniem muru berlińskiego i końcem zimnowojennego podziału świata. W historii awangardy wystawa była wielkim wydarzeniem. Od tego czasu nie ma chyba roku, aby gdzieś, w bliższych lub dalszych zakątkach globu, nie byłyby pokazywane obrazy Malewicza, nie pisano by setek artykułów i dziesiątek książek o jego twórczości. Wielkie muzea i prestiżowe ekspozycje zabiegają o jego dzieła. W tym kontekście, istotne znaczenie ma wystawa fotografii Eustachego Kossakowskiego zatytułowana „Reportaż z wystawy” prezentowana w Sali im. Kazimierza Malewicza w Hotelu Polonia Palace w Warszawie. Przypomina ona pierwszą warszawską wystawę Malewicza, która ponad 80 lat temu wprowadziła twórczość artysty w krąg międzynarodowej awangardy a także odwołuje się do amsterdamskiego wydarzenia rozpoczynającego po-nowoczesną wędrówkę dzieł i myśli twórcy suprematyzmu po świecie.
Eustachy Kossakowski, w 1989 roku, już jako bardzo dobrze znany artysta-fotografik, pracujący wówczas dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Centre Georges Pompidou w Paryżu, został zaproszony jako akredytowany fotograf, do zrobienia reportażu z amsterdamskiej wystawy Malewicza. Powstał z tego komplet kilkudziesięciu barwnych fotogramów, których radykalizm polegał przede wszystkim, na skoncentrowaniu uwagi i wyborze do reportażu jedynie fragmentów obrazów Malewicza. Kossakowski pominął wernisażowy ceremoniał, przeszedł obok przestrzeni wystawy wypełnionej tłumem zwiedzających, nie zainteresował się jej aranżacją, natomiast skupił całą swoją uwagę reportażysty na odkrywanych na nowo dziełach artysty. Zbliżył się do nich, poprzecinał fotograficznym kadrem, wybierał fragmenty układając w inną całość, wydobywał fakturę, rozciągał plamy barw, szargał kompozycję malarską przekładając ją na obraz fotograficzny. Kossakowski – fotograf powtórzył obrazoburczy gest Malewicza. Reportaż Kossakowskiego, proponował dynamiczną lekturę zmysłowości obrazów Malewicza. Czynił to w zamazywaniu figuratywnej i abstrakcyjnej jednoznaczności obrazów/fotogramów gdzie linia horyzontu w przestrzeni, mogła być krawędzią bezprzedmiotowego kwadratu, a owalna forma geometryczna znaczyć ludzki wizerunek. Poszukiwał w fotografiach atmosfery dzieł Malewicza przesyconych nieopisaną pustką, grozą nieuchronności, poczuciem uwięzienia i przemocy. Potęgował ją w przesunięciu akcentów. Samoloty z dalekiego planu, jak czarne ptaki zagroziły bliskiemu pejzażowi. Domy na horyzoncie przybrały formę klatek na pierwszym planie. Niewinne przybranie głowy przekształciło się w złowrogi hełm. Kontrasty barw w powiększeniu, przestały być oddechem dla oczu. Reportaż stał się świadectwem-dokumentem.

Eustachy Kossakowski (1925-2001), fotograf, studiował na wydziale architektury Politechniki Warszawskiej. Od 1970 roku mieszkał we Francji. Twórca akcji artystycznych i reportaży fotograficznych. W latach 1973-1990 fotograf Centre Georges Pompidou w Paryżu a także fotograf A.R.C. Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża (1982-1985). Fotograf pisma „Polska” współpracował również z pismem „Ty i Ja” (lata 60.) oraz licznymi paryskimi wydawnictwami (Hachette, Philippe Sers, Jean-Claude Lattes, l'Imprimerie Nationale). Związany był ze środowiskiem awangardy artystycznej. Pracował jako fotograf w Galerii Krzywego Koła i Galerii Foksal w Warszawie, współpracował z teatrem Cricot 2 Tadeusza Kantora i teatrem Jerzego Grotowskiego.

Kazimierz Malewicz (1879-1935), malarz, urodził się w Kijowie, jego rodzice Seweryn i Ludwika Malewiczowie byli z pochodzenia Polakami. Dzieciństwo spędził na wsiach ukraińskich. Uczył się rysunku w Kijowie później malarstwa w Moskwie. Od 1910 związał się z awangardą moskiewską. Początkowo tworzył obrazy nawiązujące do postimpresjonistów, fowizmu, ekspresjonizmu i kubizmu. W 1915 w Piotrogrodzie ogłosił program suprematyzmu i wystawił słynny obraz „Czarny kwadrat na białym tle”. Od tego czasu rozwijał idee sztuki bezprzedmiotowej. Po rewolucji październikowej prowadził działalność pedagogiczną i artystyczną w Witebsku (grupa Unowis). W latach 1922-1926 kierował Państwowym Instytutem Kultury Artystycznej w Piotrogrodzie. Potem kilka miesięcy przebywał w Warszawie i Berlinie (1927), wtedy opublikował traktat „Świat jako bezprzedmiotowość”, stając się znanym artystą awangardy europejskiej. W dalszej swojej twórczości rozwijał suprematyzm i poszukiwał zastosowań dla swej teorii w utopii architektonicznej. Pod koniec życia, był coraz bardziej izolowany politycznie, a w sztuce powrócił do malarstwa figuratywnego (1928-1935).

Polski Klub Artystyczny działający w latach 1916-1932 miał swoją siedzibę i wsparcie w Hotelu Polonia Palace. Odgrywał on istotną rolę w polskim życiu artystycznym okresu międzywojennego skupiając wielu artystów i intelektualistów. Prezesem Klubu od początku był Henryk Melcer (1869-1928), kompozytor i pianista, cieszący się dużą sympatią również jako organizator życia artystycznego. Wiceprezesami zostali Stefan Benzef, dyrektor banku, działacz muzyczny i kompozytor, Aleksander Zelwerowicz (1877-1955), znany aktor i reżyser oraz Edward Wittig (1879-1941), rzeźbiarz, profesor Szkoły Sztuk Pięknych, od 1922 roku członek grupy Rytm, a także jeden z założycieli w 1926 roku Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych (TSSPO). Klub od samych początków deklarował sojusz z artystami, którzy „nie będąc przedstawicielami określonej z góry doktryny" dążą do stworzenia sztuki swymi korzeniami „zrośniętej z życiem polskim, będąc jednocześnie częścią dorobku kulturalnego Europy ". W PKA mieli swe wystawy „moderniści" a także twórcy awangardy. Dyskutowano o historii, estetyce i filozofii sztuki współczesnej, o relacjach między państwem a sztuką, o zagadnieniach nowoczesnej architektury. W pierwszym okresie działalności klubowej największe znaczenie miał krąg artystów związanych z ruchem formistycznym, póżniej wystawiali tutaj między innymi Mieczysław Szczuka, Władysław Strzemiński, Henryk Stażewski. Kazimierz Malewicz wystawiał w 1927 roku.

Eustachy Kossakowski

Reportaż z wystawy

Hotel Polonia Palace

Al. Jerozolimskie 45

Warszawa

Wystawa w dniach: 25 maja - 2 czerwca 2010

Miho Iwata "Seń źdźbła" 23 maja w niedzielę godz. 17.30

"Seń źdźbła"  

w ramach V Festiwalu Filmów Filozoficznych  

23 maja w niedzielę, o godz. 17.30

w Synagodzie Poppera, ul. Szeroka 16, Kraków  

wstęp wolny

http://festiwalfilmufilozoficznego.com/index.php? 

 http://mihokrak.blogspot.com/

CHORY "Choryzonty" GALERIA START

Chory -rocznik 76', wychowany przez stolicę i zarazem największe miasto Niemiec.

Zawsze młody duchem, daleki od sztampowego myślenia, pełen pasji i chęci współtworzenia nowej jakości w projektowaniu liter i działań związanych z przestrzenią publiczną.

Współtwórca legandarnych grup Sr & Wtk, szalony i namiętny kolekcjoner-amator czarnych płyt. Swoją przygodę z kulturą hip-hop zaczynał w latach 80tych; z szacunkiem odnosi się do tradycji, nierzadko biorąc z niej przykład i czerpiąc inspirację.

Na wystawie prezentowana jest seria wielobarwnych rysunków odnoszących się do topografii miejskiej - Berlin City.

Artysta łączy w nich różne konwencje od klasycznego graffiti, poprzez ikonografię zaczerpniętą z oldschoolowych gier komputerowych i komiks, do języka współczesnej popkultury. Jego rysunki są nieodgadnione i bezpretensjonalne, są spełnieniem futurystycznych wizji z początku poprzedniego stulecia; miejsce budynków zajmują gigantyczne litery, trudno jednak pośród tych brył, w wielkim konglomeracie miejskim znaleść miejsce dla jednostki. Z okien wieżowców widać tylko sąsiednie okna, na szczęście Chory ma w zanadrzu kilka pasjonujących historii z życia w tym anonimowym bałaganie.

http://galeriastart.blogspot.com/2010/05/chory-choryzonty-zapraszamy-na-otwarcie.html

Robert Maciejuk - How to Make Our Ideas Clear Otwarcie: 14 maja 2010 r., godz. 18:00

A.Fojtuch - BWA Jelenia Gora

Jacek Walesiak "Abstract era" GALERIA START