Ritter Sport

Czekolada mojego dzieciństwa(!), udało się dosyć przypadkowo kupić dziś za parę złotych na straganie ulicznym. Pychota! Wydawało mi się, że jest to rzecz nadal nie do dostania na polskim rynku, może się mylę a wcześniej nie szukała nazbyt uważnie. Smacznego !

50 lat pracy Jarodzkiego Pawła

1 października 2009 godz. 18:00

Zachęta Narodowa Galeria Sztuki spotkanie z artystą

Jarodzki w Zniechęcie i ANM

jak to zwykle już bywa obiecuję obiecuję
i nie wiem sama czy obietnicy dotrzymam, napiszę jutro napiszę o wystawie Jarodzkiego.. jest symptomatyczna i choćby dlatego warto a tu jedyny obraz który mi się podobał a co z resztą ?!swoją drogą jestem ciekawa waszej opini na temat Sikanniny w torcik ( o tym też coś nie coś skrobnę w wolnej chwili :)

Christyes

zapraszamy na kursy biznesowe prowadzone w domu aukcyjnym Christie's w Londynie, traktujące o rynku sztuki, inwestowaniu, etc.
www.christies.edu/london_artbus.html
oczywiście, koszty dość wysokie, ale wiedza na pewno bezcenna!

Aukcja Charytatywna w MSN 24/09/09

“Artyści mówią NIE rakowi” - charytatywna aukcja dzieł sztuki

na rzecz Pauliny Pruskiej

24 września br. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie odbędzie się wielka aukcja dzieł sztuki, z której dochód w całości przeznaczony jest na leczenie chorej na nowotwór Pauliny Pruskiej.

Aukcja, będąca częścią kampanii “Artyści mówią NIE rakowi” skierowana jest do kolekcjonerów, właścicieli galerii oraz wszystkich miłośników sztuki.

Podczas aukcji można będzie wylicytować ponad 100 prac przekazanych przez uznanych współczesnych polskich artystów.

Pełna lista artystów, których prace będzie można kupić podczas aukcji i katalog prac dostępny jest na stronie http://www.artinfo.pl/?lng=1&lngcode=pl&pid=catalogs&sp=auction&id=1094&sobj=1&sl=20&sdisp=1

Partnerem aukcji jest Artinfo.pl a całość została zorganizowana przy wsparciu Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.Aukcję poprowadzi Andrzej Starmach.

Artinfo.pl przyjmuje zlecenia kupna obiektów oferowanych na aukcji, wiecej informacji na ww stronie.Aukcja odbędzie się 24 września, o godzinie 18:00, w Muzeum Sztuki Nowoczesnej przy ul. Pańskiej 3 w Warszawie. Prace będzie można zobaczyć również w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, w dniu aukcji od godziny 10.00 do 17.00.

Dodatkowe informacje:“Artyści mówią NIE rakowi” jest trwającą od czerwca akcją pomocy na rzecz Pauliny Pruskiej, organizowaną w całości dzięki pomocy przyjaciół i życzliwości nieznajomych. Do tej pory udało się zebrać 220 tys. z 250 tys. dolarów amerykańskich potrzebnych na pokrycie kosztów leczenia Pauliny.

W ramach kampanii zorganizowano dwa koncerty pod hasłem Fe Fighters i Fe Fighters 2, w których udział wzięły gwiazdy polskiej sceny muzycznej m. in. Kasia Nosowska, Kazik, Lipnicka&Porter, Ania Dąbrowska, Czesław Śpiewa, Smolik, Mika Urbaniak i inni.

Więcej informacji na temat Pauliny Pruskiej na jej blogu http://paulapruska.blogspot.com/

Kontakt:Katarzyna Maciąg

email: kasienka.maciag@gmail.com

601 575 117

Marta Pruska

email: marta@pruska.com

Step by step with ZBK

naszej rodzimej sławy street art'u

widzę raczej współpracę z H&M
tu wykonanie producenta mimo ciekawego rysunku Sławka stosunko słabe



czekamy na podobne kooperacje nie tyko artystów związanych ze sztuką ulicy

Les gens d'Uterpan

Wczoraj w MSN

Wybór protokołów X-Event 2Les gens d'Uterpan

Les gens d'Uterpan ("Ludzie z Uterpan") to grupa taneczna stworzona przez paryskich tancerzy i choreografów Annie Vigier i Francka Aperteta. W swojej działalności grupa bada kwestię granic pomiędzy sztuką performance i sztukami wizualnymi.

W tym duchu Annie Vigier i Franck Apertet stworzyli w roku 2005 cykl tanecznych performances pod wspólnym tytułem X-Event. Podczas ich pierwszego występu w Polsce, Les gens d'Uterpan pokażą kilka spośród siedmiu części X-Event 2, w którym to performance, przez nich nazywanym "protokołem", tancerze doprowadzają się do granicy fizycznego wyczerpania, w wyniku którego ich nagie ciała obnażają autentyczną fizyczność, z jej wstydliwymi symptomami, zamiast wyreżyserowanej zmysłowości.

Choreograficzna estetyzacja ciała w toku spektaklu ustępuje przypadkowi, konwulsji, a ciało tancerza staje się przedmiotem ruchu, a nie jego zindywidualizowanym podmiotem.

Kolega psycholog puentował, drwiąc z całego zajścia - to nic więcej jak socjologiczne badania nad relacjami ludzkimi..

Zygmunt Piotrowski wciąż w ekspozycji !!!

W związku z nadmienioną książką Ł.Rondudy

zapraszamy na kolejne odsłony pracy u źródeł Z.Piotrowskiego

DZIESIĘĆ STRASZNYCH DNI

ZAKOŃCZY

SEKWENCJĘ 50 SESJI PRACY U ŻRÓDEŁ

NA PLACU TRZECH KRZYŻY

W WARSZAWIE,

co dzień przed świtem,

w godzinie zórz zarannych

4.oo - 5.2o, WCIĄŻ W EKSPOZYCJI!

Realizowana w nowej

dyscyplinie sztuk pięknych

praca jest wstępem

do projektu:

GROUNDWORK-BIRKENAU, INT'L

który rozpocznie się

27 stycznia 2010

Hear the Shofar being blown! TEN HORRIBLE DAYS' VIGILANCE WILL COMPLETE THE ENTIRE SEQUENCE OF 50 DAYBREAKS AT TRZECH KRZYŻY SQUARE, WARSAW, POLAND, each night / at the hour of dawn 4.oo - 5.20 a.m. STILL IN PROGRESS - _____ This is _____ to be realised _____ as the introduction to _____ the art project: _____ GROUNDWORK-BIRKENAU, INT'L _____ which will start _____ since January 27th, 5770 * * *

fot. Bruno Neumann

„Sztuka Polska lat 70. Awangarda”

Polecamy z czystym sercem !

Książka Łukasza Rondudy Sztuka Polska lat 70. Awangarda opowiada o otwarciu polskiej awangardy lat 70. na rzeczywistość. Efektem otwarcia i przekraczania dyskursu czysto awangardowego w stronę różnego rodzaju mariaży sztuki z rzeczywistością była niezwykła pluralizacja postaw i gestów artystycznych narastająca od początku lat 70. i niespotykana wcześniej w polskiej sztuce. Książka opowiada o owej pluralizacji, o niezwykle różnorodnym środowisku artystycznym pozostającym w twórczej interakcji z otaczającym światem.

Opisywane w tej książce strategie artystyczne lat 70. są świadectwem pewnego niezwykłego „wydarzenia” (w znaczeniu Alaina Badiou) – zmiany, która dokonała się w polskiej sztuce w wyniku jej radykalnego otwarcia się na rzeczywistość. Zmiany, której do dziś pozostajemy wierni. Wydarzenie to polegało na pozornie samobójczej próbie pozbawienia sztuki jej autonomicznej i neutralnej esencji, a zarazem na marzeniu o synchronizacji, powiązaniu sztuki z codziennym życiem, egzystencją, z nauką, polityką etc.

Poszczególne rozdziały dotyczą najważniejszych reprezentantów i reprezentantek tego otwarcia sztuki na rzeczywistość: Marka Koniecznego, Pawła Freislera, Ewy Partum, Zbigniewa Warpechowskiego, Andrzeja Partuma, Krzysztofa Zarębskiego, Natalii LL, Andrzeja Lachowicza, Krzysztofa Zarębskiego, KwieKulik, Zbigniewa Dłubaka, Jana Świdzińskiego, Krzysztofa Wodiczki, Henryka Gajewskiego, Anastazego Wiśniewskiego, Zygmunta Piotrowskiego, Pawła Kwieka, Jana S. Wojciechowskiego, Grzegorza Kowalskiego, Elżbiety i Emila Cieślarów, Wiktora Gutta, Waldemara Raniszewskiego, grup artystycznych Warsztat Formy Filmowej (a w szczególności jego głównych członków: Józefa Robakowskiego, Wojciecha Bruszewskiego, Pawła Kwieka, Ryszarda Waśki) oraz Akademia Ruchu.

Autorem koncepcji wydawniczej książki jest Piotr Uklański. Tym, co wydaje się szczególnie istotne w koncepcji Uklańskiego, jest propozycja „przepisania” polskiej sztuki lat 70. na poziomie wizualnym, chęć dekonstrukcji obrazu tej sztuki jako pełnej zimnych, czarno-białych kalamburów konceptualnych i ukazania jej jako rezerwuaru wyrafinowanych, przewrotnych, pełnych humoru strategii intelektualnych łączących się płynnie z fascynacją pięknem, estetyką, erotyzmem, fetyszem, wizualnością polityczną, najbardziej fundamentalnymi pytaniami egzystencjalnymi etc. Projekt artysty stanowi w pewnym sensie konkurencję dla tekstu Łukasza Rondudy.

Uklański staje w obronie artystów - broni wizualności ich prac przed nadmiernym ich tekstualnym uwięzieniem, unieruchomieniem, stara się dać obrazom prezentowanym na łamach tego albumu szansę generowania wciąż nowych i niezależnych od tekstu tej książki interpretacji.

Plan, kontrplan i jedno długie ujęcie

ZNIKNIJ NAD WISŁĄ / www.znikanie.pl

AKCJA: Łukasz Jastrubczak / Plan, kontrplan i jedno długie ujęcie

20.09. (niedziela), godz. 17.00 - 17.15
Miejsce: Warszawa, nad Wisłą, przed mostem średnicowym od strony Syrenki

Śmierć Magellana
Postać ubrana na czarno, stoi na brzegu rzeki nieruchomo, wpatrzona w przeciwległy brzeg. Po chwili, na rzece pojawia się łódź. Na niej stoi druga postać łudząco podobna do pierwszej, wpatrzona w ten sam punkt przeciwległego brzegu. Przez krótką chwilę postacie znajdują się na tej samej linii, której koniec wyznaczony jest przez wzrok spoglądających postaci. Patrząc na całe zdarzenie z oddalenia, będziemy świadkami chwilowego zaćmienia, w którym kształty obu postaci nałożą się na siebie. Jeśli będziemy bardziej uważni, możemy zauważyć coś jeszcze.

Organizator: Fundacja Bęc ZmianaKuratorzy: Kuba Szreder i Bogna Świątkowska
Współpraca kuratorska: Agnieszka Szreder

noir

Wyjazdy służbowe.Dziś zapach pierwszego deszczu nocnego pod jasnym niebem. Sezon otwarty, powrót. Dodaję kilka melancholijnych zdjęć z wakacji i zaproszenie gratis


19 września 2009 roku o godz. 13 do Doliny Zgniłych Mostów

gdzie odbędzie się wyjątkowa prezentacjadziałań artystycznych.

Poza przestrzenią galerii, sali teatralnej czy koncertowej.

Przyjdź lub przyjedź. Zapraszamy!

http://dolina-mostow.blogspot.com/

Artyści: Anna Witkowska, Adam Witkowski, Anna Brałkowska, PawełDuczmal, Marcin Dymiter, Magdalena Franczak, Ludomir Franczak, Marek Szewczyk

koordynatorzy: Paweł Duczmal, Marcin Dymiter

Wszystko to dłubie się w piękności..

ZAPOWIEDZI WYDAWNICZE
WRZESIEŃ - GRUDZIEŃ 2009
WYDAWNICTWO 40 000 MALARZY

26 WRZEŚNIA 2009
JAKUB BANASIAK, Zmęczeni rzeczywistością.
Rozmowy z artystamiAutor rozmawia z najważniejszymi nowymi nadrealistami (Tymek Borowski, Piotr Janas, Tomasz Kowalski, Przemysław Matecki, Paweł Śliwiński, Jakub Julian Ziółkowski). Materiał uzupełnia rozmowa z Hanną Rechowicz o surrealistycznym wątku w twórczości Edwarda Krasińskiego.
Wstęp: Agnieszka Taborska
Format: 11,7 x 16,5 cm
Ilustracje: 77, kolor
Liczba stron: 256


PAŹDZIERNIK 2009
FILIP SADOWSKI, Surogat
Eksperymentalna książka-wystawa i artystyczny
debiut Filipa Sadowskiego (ur. 1983).

LISTOPAD 2009
RASTER, Wybór tekstów Łukasza Gorczycy i Michała Kaczyńskiego, założycieli najważniejszego periodyku o krytyce artystycznej lat 90., a następnie jednej z najbardziej uznanych galerii sztuki współczesnej Raster. Książka ilustrowana, zawiera indeks oraz kalendarium. Publikacja pod patronatem Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy.

GRUDZIEŃ 2009
POLSKI DESIGN PO 1989, opracowanie zbiorowe
Pierwsza kompleksowa publikacja poświęcona polskiemu designowi po 89 roku. Przystępna forma, opracowanie najważniejszych haseł, obszerny materiał ilustracyjny. Wśród autorów najwybitniejsi specjaliści z zakresu designu. Książka przygotowana przy współpracy z wrocławskim BWA Design.

ANDRZEJ OSĘKA,Wywiad-rzeka z Andrzejem Osęką (ur. 1932), nestorem polskiej krytyki artystycznej, wieloletnim krytykiem Gazety Wyborczej, Dziennika i Wprost, aktywnym członkiem opozycji demokratycznej, wydawcą podziemnych magazynów o sztuce (Kultura Niezależna), autorem licznych książek i publikacji.

cuż ,szkoda że znów ogrywany do bólu i mieszany jest w towarzystwo młodych Edward Krasiński z którego swego czasu na konferencji "Awangarda w bloku" na różne sposoby wycisnąć próbowano coś co summa summarum wycisnać się nie udało. na szczęście dla jego twórczości..choć słysząc te wyżej wspomniane wywody w grobie się przewracał z pewnością...

Nie mam nic przeciwko podtrzymywaniu pamięci o twórczości E.K. to zacny plan i ze wszech miar słuszny (nie wnikam w interesy które temu towarzyszą) , choć właśnie konferencja tego ducha zabijała roztrzaskując na drobny mak oczywistość gestów artysty i pastwiąc się godzinami nad nimi (dlatego teraz powrót do korzeni irrealistycznych bo konceptualnych gestów językiem płaskiego dyskursu rozwiązać łatwo się nie da ).. czy nie lepiej było inny rodzaj pomnika wystawić? zapomniano również czyja to pracownia była faktycznie wpierw - studio Edwarda Krasińskiego..hmm..Henio by się obraził !

Whatever.a książka z Osęką , pożal się boże pomysłu choć mamy nadzieję, że wydawnictwo „dłubiące w piękności” wypełni chociażby trochę lukę która jest faktyczna w piśmiennictwie o sztukach wizualnych (jak znam życie dodatków elektroniczny dołączyć, nie dołączą ).

Raczkowski w Muzeum Karykatury

Wystawa Marka Raczkowskiego tylko do niedzieli !

Serdecznie polecamy. Raczkowski w Muzeum Karykatury prezentuje ponad 250 prac z lat 1995-2009.

Są to przede wszystkim rysunki satyryczne oraz rysunki z serii "Przygody Stanisława z Łodzi" i "Przygody Piotrusia" publikowane w latach 2003-2009 na łamach tygodnika "Przekrój", a także w internetowej galerii "Marek Raczkowski" na stronie http://www.przekroj.pl/galerie_raczkowski.html.

Na wystawie znalazły się również rysunki publikowane wcześniej w dziennikach "Życie Warszawy", "Życie" i w tygodniku "Polityka".

MUZEUM KARYKATURY ul. Kozia 11 00-070 Warszawa

wtorek - niedziela: 11.00-18.00

czwartek: 11.00 - 20.00

poniedziałek: nieczynne

w soboty wstęp wolny

Zmarł prof. Wojciech Bruszewski

W niedzielę w wieku 62 lat zmarł prof. Wojciech Bruszewski - reżyser, operator filmowy, fotograf, prekursor sztuki wideo w Polsce.

Wojciech Bruszewski urodził się we Wrocławiu, w Łodzi ukończył studia na wydziałach: operatorskim i reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej. Później związał się ze sztuką awangardową. Był współzałożycielem i jednym z filarów łódzkiej grupy Warsztat Formy Filmowej, którą budował z Józefem Robakowskim, Zbigniewem Rybczyńskim i Ryszardem Waśką.

W latach 70. uczestniczył w międzynarodowym ruchu Kina Strukturalnego. Najważniejszą manifestacją tego ruchu była seria wystaw "Film Jako Film". Pierwsza edycja miała miejsce w Niemczech (w Kolonii, Stuttgarcie, Essen i Berlinie), a druga w roku 1978 w Londynie. Był też członkiem grupy Zero-61. W Polsce był prekursorem sztuki wideo. Jako filmowiec i wideomaker brał udział w prestiżowych wystawach artystycznych, takich jak documenta 6, documenta 8 w Kassel czy Presences Polonaises w Centrum Pompidou w Paryżu.

W roku 1980 został stypendystą DAAD w Berlinie Zachodnim. Reprezentował tam sztuki wizualne (w tym samym roku polską literaturę reprezentował Kazimierz Brandys, a muzykę współczesną Bogusław Schaeffer). Bruszewski jest autorem systemu kodowania polskich znaków AmigaPL, następcy standardu xJP, dla komputerów Amiga i systemu Amiga OS.

Napisał też prześwietną książkę "Fotograf". W ostatnim czasie zrealizował (wspólnie z żoną Małgorzatą Kamińską) filmy promujące Łódź, które zgarniały nagrody na wszelkich krajowych i światowych festiwalach.

podpatrzone na ulicy

ciekawy przypadek ulicznej twórczości - plakat 100% hand made pozostawiony w nieczynnej witrynie sklepowej

MINSTREL SHOW w FGF

Zapraszamy w piątek 11 września

o godzinie 19.00 do Fundacji Galerii Foxal

Anna Niesterowicz, Łukasz Gutt

MINSTREL SHOW

Minstrel Show, druga praca autorstwa Anny Niesterowicz i Łukasza Gutta, podejmuje kwestię wizualnej reprezentacji mniejszości etnicznych, stereotypów kulturowych a jednocześnie skrywanych fascynacji „Innym”, ma przewrotną formułę, nie będąc jednoznaczną, dokumentalną deklaracją czy krytycznym manifestem.

Film ma niecodzienną, retro-teledyskową konwencję, lecz nawiązuje bezpośrednio do amerykańskiej tradycji przedstawień typu minstrel show, które to uznawane są za pierwszą rdzennie amerykańską formę teatralną.

SK8 in the box

Dziś otwarcie wystawy "SK8 in the box"o godzinie 20.oo

w galerii [v]iuro przy ul. 11 listopada 22 (warszawa)

Po indywidualnych wystawach naszych rodzimych i zagranicznych twórców czas na wystawę zbiorową z zadanym wcześniej tematem.

Wystawa "SK8 in the box" jak sama nazwa wskazuję będzie wystawą deskorolkową. Deskorolka jest czymś od czego większość dzisiejszych urban-artystów zaczynała kontakt z ulicą, modą i dizajnem.

Deskorolka dawała poczucie wolności i przynależności do elitarnej grupy.Taką elitę rysunku okołoulicznego zobaczymy na połamanych deckach.

Muzyczkę stricte skateboardową zapewni dj Gastarbeiter (punkrock, hardcore, rap).

Wystawę będzie można oglądać do 2.10.

Nagroda im. Krystiany Robb-Narbutt

Fundacja im. Krystiany Robb-Narbutt po raz drugi przyznała nagrodę artystyczną.

Jury konkursu w składzie: Agnieszka Morawińska, Dorota Jarecka, Agnieszka Żechowska, Joanna Sosnowska, Jarosław Kozakiewicz oraz Paweł Susid w tegorocznej edycji przyznało nagrodę Jerzemu Kosałce.

Laureatem pierwszej edycji za rok 2008 zostal Zygmunt Piotrowski.

ZYGMUNT PIOTROWSKI - "Tikkun Olam" performance

Noah Warsaw / MESSAGE:


FIND MY SHELTER
AT TRZECH KRZYŻY SQUARE, WARSAW,
POLAND
wherein I'm working on
"Tikkun Olam" performance
according to
Groundwork/Fine Art discipline,

_____each day-break
_____at the hour of dawn
_____4.oo - 5.2o a.m.

since August 1st,

STILL IN EXPOSURE!

„Przeglądając historię sztuki, zapoznając się z kolejnymi epokami, stylami, prądami umysłowymi jakie im towarzyszą, zbyt często zdajemy się zapominać o kreacyjnym charakterze twórczości artystycznej, projektującym sposoby istnienia i przekształcania się całych cywilizacji. Sztuka nie tylko towarzyszy tym przemianom, ale wyprzedzając swój czas, wskazuje i analizuje możliwości i perspektywy ludzkiego doświadczenia.

Jej punktem odniesienia, stałym i ponadczasowym, jest sam artysta usiłujący przekroczyć ograniczenia własnej egzystencji. W sztuce współczesnej postawa taka znajduje swój najbardziej dramatyczny wyraz w dyscyplinie performance. Pojawienie się tej dyscypliny jest konsekwencją eksperymentów twórczych ostatnich lat. Najważniejszym okazał się eksperyment konceptualizmu. Konceptualizm wysunął na plan pierwszy problematykę meta-sztuki i kwestię relatywizmu języków artystycznych wskazując na ich uniwersalność i zasady nowych konstrukcji. Performance dokonuje następnego kroku. W obszar idei wprowadza myślący podmiot; osobę ludzką, dla której język sztuki okazuje się najdelikatniejszym z narzędzi, pozwalającym kontrolować świadomość i racjonalizować procesy myślenia.

Wizualny charakter sztuki performance jest przyczyną częstych nieporozumień i mylnych interpretacji tego gatunku artystycznego. Artysta-performer jest oglądany jako aktor a jego działania odczytywane są przez publiczność jako przedstawienia symbolicznych treści i kojarzeń. Nic bardziej błędnego. Nowa sztuka odrzuca ekspresję jako środek wyrazu. Nowe widzenie sztuki wymaga czegoś więcej niż tylko impresji. Istotnym staje się wyostrzona uważność i wnikliwa obserwacja rzeczywistości. Jest to rzeczywistość ukryta, rzeczywistość świadomości zarówno artysty, jak i widza, dla których sztuczny podział na oglądanego i oglądającego traci wszelki sens. Obaj czynnie uczestniczą w procesie rozpoznawania świata. Artysta jest tym, który swym bezpośrednim działaniem porządkuje ślady i echa tego procesu nadając mu obiektywnie istniejący wymiar czasoprzestrzenny. Widz jest tym, który uwolniony z obowiązku rekonstrukcji dzieła (idei) zyskuje wolność wyboru co do przedmiotu refleksji i możliwość analizy własnego stosunku do świata. Ów uwewnętrzniony, subiektywny i nie poddany konkretyzacji plan dyscypliny performance okazuje się być właściwym planem procesu twórczego w ogóle.

Rozpoznanie nasze wymaga przewartościowania zakresu znaczeń wchodzących w treść pojęcia sztuka. Pojecie to ma dwie genealogie, dwa źródła etymologiczne.
Pierwszy zakres znaczeń odpowiada tradycyjnym koncepcjom i wywodzi się z łacińskiego ars: zręczność, biegłość, umiejętność ( od łacińskiego rdzenia ar-: składać razem, łączyć )
Drugi zakres znaczeń opisuje staro angielskie art, archaiczna i zapomniana forma odmiany czasownika być (be) wskazująca na czas teraźniejszy 2. osoby liczby pojedynczej: ty jesteś, thee art. (forma gramatyczna ukształtowana od rdzenia ar- , or-, prawdopodobnie pochodzenia celtyckiego). Ten szczególny stan ludzkiej egzystencji, utrwalony w regułach języka, odpowiada istocie dyscypliny performance. Jest nią warunek zyskania dystansu do siebie samego w procesie projekcji i identyfikacji obrazu świata, warunek prowadzący do odnalezienia w nim własnego JA.”

Zygmunt Piotrowski

Tekst pierwotnie publikowany w dziale Auto Interpretacje w dwumiesięczniku SZTUKA 1/88

(fot. Bruno Neumann)
datowane na dzień 1.08.2009.